مهدی شریفی نیک نفس یکی از اعضای اتاق بازرگانی تهران در گفت و گو با سایت خبری و تحلیلی اگزیم نیوز در خصوص ذخایر گازی و توان صادرات میعانات گازی کشور گفت: با توجه به این که ما یکی از دارندگان بزرگ ذخایر گازی دنیا هستیم قطعا قابلیت صادرات تناژ بالایی از میعانات گازی را داریم.

وی در ادامه تصریح کرد: میعانات گازی در دنیا دو کاربرد دارد. 1) کاربرد صنعتی 2) مصرف به عنوان سوخت. به گفته وی در کشورهایی همچون هند و برخی دیگر از کشورها از میعانات گازی به عنوان سوخت استفاده می کنند.

به گفته این عضو اتاق تهران ما در حال حاضر چیزی نزدیک به 8 میلیون تن ظرفیت تولید میعانات گازی را دارد که از این رقم چیزی در حدود 5 میلیون تن آن صادر می شود. وی در ادامه افزود: شرکت ملی نفت، شرکت ملی گاز و پتروشیمی ها 3 مجموعه ای هستند که تولید میعانات گازی کشور بر عهده آنها است.

وی در خصوص اینکه  در گزارش های آماری صادرات محصولات پتروشیمی و میعانات گازی را باید گروه صادرات نفتی دسته بندی کرد یا صادرات غیر نفتی افزود: برای صادرات محصولات پتروشیمی به کشورهای دیگر باید عملیات و فرآیندی طی شود تا بتوان این محصولات را تولید و صادر کرد و به عقیده من می توان این محصولات را در دسته محصولات غیر نفتی طبقه بندی کرد.

وی در ادامه می گوید: اما میعانات گازی که مستقیما از چاه در می آیند و بعد از جدا کردن ناخالصی (روندی همچون الک کردن به منظور جدا سازی آشغال و مواد اضافی) برای استفاده به کشورهای دیگر صادر می شوند را نمی توان جزو صادرات غیرنفتی محسوب کرد و به عبارتی با انجام این کار خام فروشی می کنیم.

این عضو اتاق تهران در خصوص تحلیل  اینکه بخش عمده ای از صادرات کشور وابسته به صنعت نفت و گاز است و به عبارتی این بخش در صادرات نقش پررنگی را ایفا می کند گفت: این صحبت کاملا درست است اما چیزی که در این میان وجود دارد این است که ما در صنعتی همچون پتروشیمی آنطور که باید و شاید عمل نکرده ایم و نتوانستیم از تمام ظرفیت خود استفاده کرده و از این لطف خدادادی کمال بهره را ببریم.

وی می گوید: اگر به محصولاتی که از طریق صنعت پتروشیمی صادر می شوند نگاه کنیم می بینیم که این محصولات هم بیشتر پایه ای و واسطه ای هستند و به اصطلاح ما مشغول خام فروشی هستیم. به عقیده مهدی شریفی نیک نفس برای این که شاهد رشد این صنعت و جهش در صادرات این محصولات و به دست آوردن سهم بیشتری از بازارهای بین المللی و جهانی محصولات پتروشیمی باشیم باید به سمت صادرات محصولات تکمیلی و پایین دستی برویم.

وی می گوید: ما از نظر اشتغال زایی و ایجاد ارزش افزوده بیشتر توان زیادی در این بخش داریم که اگر بتوانیم همه آن را به کار بگیریم پیشرفت های چشم گیری را شاهد خواهیم بود. این عضو اتاق در ادامه می افزاید: البته برای توفیق در این مسیر باید خود را به روز کرده و به عبارتی از تکنولوژی های به روز دنیا بهره ببریم و دانش، مدیریت و ... هم پای کشورهای دیگر برسانیم تا بتوانیم محصولاتی با کیفیت با قیمت تمام شده پایین تری تولید کرده و در زورآزمایی با محصولات کشورهای پیشرفته برنده میدان باشیم.

وی به تناقض منافع در بخش های بالا دستی و پایین دستی پتروشیمی اشاره کرد و گفت: یکی از دلایل وقوع چنین اتفاقی یک واسطه کارآمد میان بخش بالادستی و پایین دستی است و جای خالی چنین بخشی یکی از مهم ترین عواملی است که باعث شده این دو بخش در جهت مخالف یکدیگر حرکت کنند.

وی افزود: در قبل اینگونه بود که مثلا بخش پایین دستی نیازهایی همچون خریدهای کوچک و خریدهای با تسهیلات ، اعتبار و ... را از طریق واسطه های کار آمد تامین می کردند. علاوه بر این واسطه ها عاملی بودند که تولید کننده مستقیما به مصرف کننده وصل نمی شد. به طور مثال یکی از این واسطه ها شرکت بازرگانی ملی پتروشیمی بود که با جمع آوری داده هایی از تولید کننده ها، انبارها و ... همه مجتمع های پتروشیمی نقش میانه را به خود می گرفت و کارهایی از قبیل فروش، پشتیبانی، رفع شکایات بر عهده این شرکت بود. از زمانی که که این سازوکار به هم خورد و بورس نتوانست این کارها را انجام دهد این روند بر هم خورد.

این عضو اتاق در ادامه با اشاره به این که بورس فقط محلی برای خرید و فروش شده است تصریح کرد: این سازمان یک محل معامله است که در آن جا عرضه کننده و متقاضی سر قیمتی با هم توافق می کنند و و سایر کارها بلا تکلیف می ماند. به همین دلیل است که در روند انجام کارها تناقض هایی دیده می شود.

وی در آخر تصریح کرد: اگر سازمان بورس، بخش پایین دستی و بالا دستی پتروشیمی بتوانند هم جهت و در یک جبهه و پشت یکدیگر حرکت کنند به طور قطع شاهد تولید محصولات با کیفیت، تامین تمام و کمال نیاز بازارهای داخلی ، پوشش دهی تمام بازاهارهای منطقه و صادرات به کشورهای اروپایی خواهیم بود.